%0 Journal Article %T کاربرد آب‌پنیر بعنوان محیط کشت جهت کشت ریزجلبک دونالیلا سالینا %J پژوهش های صنایع غذایی %I دانشگاه تبریز %Z 2008-515X %A نبی‌زاده قولنجی, آرمین %A رضازاد باری, محمود %A امیری, صابر %A آتشبار, بهروز %D 2020 %\ 08/22/2020 %V 30 %N 2 %P 13-28 %! کاربرد آب‌پنیر بعنوان محیط کشت جهت کشت ریزجلبک دونالیلا سالینا %K دونالیلا سالینا %K تولید بیومس %K آب پنیر %K کشت %R %X زمینه مطالعاتی: دونالیلا سالینا یک ریزجلبک­ دریایی است که حاوی رنگدانه بتاکاروتن، فیکوسیانین، پلی­ساکاریدها، آهن و روی می­باشد. روش کار: در این تحقیق اثر نسبت­های مختلف آب­پنیر و محیط کشت والنه جهت تولید بیومس دونالیلا سالینا و ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی شامل ترکیبات فنلی کل، فلاونوئید کل، قندهای محلول  و فعالیت آنتی­اکسیدانی مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور سه فاکتور شامل غلظت محیط کشت والنه (صفر، 25 و 50 میکرولیتر)، درصد آب پنیر (صفر، 5/2 و 5 درصد) و مدت زمان گرمخانه­گذاری (صفر، 7 و 14 روز) در قالب طرحBox-Behnken  با 17 نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش درصد آب پنیر و همچنین محیط کشت والنه، تراکم­سلولی و مقدار فلاونوئید افزایش یافت، که این افزایش معنی­دار بود (05/0P<). نتایج نشان داد که زمان گرمخانه گذاری بر میزان تراکم­سلولی، فعالیت آنتی­اکسیدانی و قند محلول اثر معنی­داری داشت (05/0P<)، به طوری که با افزایش زمان گرمخانه­گذاری، تراکم­سلولی، فعالیت آنتی­اکسیدانی، قند محلول و فلاونوئید کاهش یافت. همچنین با افزایش درصد آب­پنیر و زمان گرمخانه­گذاری مقدار قند محلول در روزهای پایانی گرمخانه­گذاری کاهش معنی­داری داشت (05/0P<). با افزایش درصد آب­پنیر مقدار فنل کل کاهش معنی­داری نداشت و مقدار قند محلول ثابت ماند (05/0